Uzak iki yer arasında, elektrikle işleyen, mors alfabesiyle haberleşmeyi sağlayan bir iletişim düzeneği olan telgraf, Claude Chappe, 1792 yılında ortaya atıldı.
Elektrikli telgraflar, bir verici, bir alıcı ve ikisi arasına çekilmiş elektrik hattından oluşmakta. Verici, telgraf şebekesindeki elektrik akımını açıp kapayan anahtarlardır. Vericiye basınca devre tamamlanır ve şebekeden akım geçmeye başlar.
Öte yandan karşı tarafta yer alan alıcılar, elektro mıknatıs bobinlerden yapılmakta. Elektro mıknatısın karşısında ileri geri hareket edebilen madeni bir çubuk vardır. Bu çubuk elektro mıknatıstan akım geçtiği zaman hareket eder.
Claude Chappe'in ardından 1830 yılında Amerikalı Joseph Henry (1797-1878), elektrik akımını teller vasıtasıyla uzaklara taşıyıp, oradaki bir zili çalıştırdı. Zil bir elektromıknatısa bağlıydı. Bu elektrikli telgrafın doğuşu bu şekilde gerçekleşti.
1832 yılında Amerikalı ressam Samuel Morse, elektro mıknatıslı telgraf için çalışmaya başladı. 3 yılın sonunda, 1835 yılında ilk elektromıknatıslı telgrafını yaptı. Sistemde elektromıknatısa bağlı bir kalem vardı ve bu kalem kâğıt bir şerit üzerine elektro mıknatıstan aldığı hareketle çizgiler çiziyordu. Bu sistem başarılı sayılmadı.
Daha sonra Morse ve yardımcısı Vail üzerine çalışmaya devam etti. Çalışmalar sonucu nokta ve çizgilerden oluşan bir kodlama sistemi ortaya çıktı. Bu sistem tüm dünyada kabul gördü. (Mors Alfabesi
O yıllarda telgraf en popüler iletişim aracı oldu. İlk telgraf hattı ise 1843 yılında Washington ile Baltimore, Maryland arasına çekildi.
PTT İstanbul Müzesi'nde birçok telgrafı görebilirsiniz.
